PENGENALAN

     Tarikh 31 Ogos 1957 jam 12 malam menjelang hari yang disifatkan sebagai tarikh keramat bagi seluruh rakyat Malaysia, adalah saat paling bersejarah. Ia menandakan berakhirnya dilemma zaman penjajahan tentera British terhadap negara kita, Malaysia (sebelum ini Malaya). Tarikh keramat itu disambut dengan laungan dan pekikan MERDEKA!MERDEKA!MERDEKA! oleh seluruh rakyat Malaysia, sebagai tanda bebas dari belenggu penjajahan hasil daripada perjuangan gigih pejuang-pejuang tanah air dalam menuntut kemerdekaan tanah melayu.

     Di hari yang bertuah itu,sejak dari senja lagi,beribu-ribu rakyat telah berkumpul di padang Kelab Selangor dan kawasan sekitarnya yang bergemelapan dengan cahaya lampu yang berwana-warni untuk menyertai upacara menurunkan bendera Union Jack dan menaikkan bendera Malaysia.

     Sebaik sahaja jam besar di bangunan Sultan Abdul Samad berdenting sebanyak 12 kali, teriakan MERDEKA! Berkumandang di udara dan detik ini bermulalah sejarah baru tanah air yg merdeka.

     Menjelangnya tarikh 31 Ogos 1957, persediaan-persediaan daripada pihak kerajaan dan rakyat untuk menyambut dan merayakan kemerdekaan itu telah siap sedia diatur secara besar-besaran. Seluruh negeri di Persukutuan Tanah Melayu tlh dihiasi dengan berbagai-bagai hiasan. Bangunan-bangunan,terutama bangunan kerajaan,perniagaan,persekutuan-persekutuan dan lain-lain tlh dihiasi dengan bendera-bendera, lampu-lampu bergemelapan dengan membentuk huruf ‘MERDEKA'.

     Perayaan menyambut kemerdekaan di Kuala Lumpur telah diadakan selama 11haru mulai dari 29 Ogos hingga 7september 1957 .

Susunan aturcara rasmi perayaan merdeka itu dimulakan dengan upacara menyambut keberangkatan tiba yang Teramat Mulia Duke dan Duchess of Glocester serta puteranya,Prince William.Pada hari Khamis,29 Ogos 1957,dua hari sebelum tarikh perayaan Kemerdekaan itu disambut ,Duke Duchess of Glocester serta puteranya tiba di lapangan terbang Kuala Lumpur .Dyke of Glocester, ialah bapa saudara kepada Queen Elizabeth dan beliaulah yang menjadi Pegawai Peribadi Baginda Queen did lm perayaan merdeka dan utk tujuan menyerahkan surat perlembagaan bagi menarik balik kuasa British menaungi Negeri-Negeri Melayu dan Kedaulatan Mahkota British ke atas Pulau Pinang dan Melaka, kepada Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu ,Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj,di dalam istiadat Perisytiharaan Kemerdekaan pada 31 Ogos 1957 .

     Pada keesokan harinya, iatu hari hari Jumaat 30 Ogos 1957, perayaan di Kuala Lumpur terus disambut dengan penuh meriah .Selain daripada Majlis doa selamat dan kesyukuran di masjid-masjid ,turut menjadi detik penting dalam sejarah Negara ialah pembukaan rasmi Stadium Merdeka.Selain daripada menjadi gelanggang sukan Negara ia juga dijadikan tempat perisytiharaan kemerdekaan .Upacara pembukaan rasmi Stadium Merdeka itu telah diadakan pada jam 8:15 pagi dengan dilangsungkan pertunjukan senaman beramai-ramai oleh murid-murid sekolah.

LANGKAH-LANGKAH KE ARAH KEMERDEKAAN TANAH MELAYU

Galurkan langkah-langkah kearah kemerdekaan Tanah Melayu 1957.

     Tanah Melayu mencapai kemerdekaan pada tahun 1957 setelah dijajah oleh kuasa asing. Sebelum Tanah Melayu mencapai kemerdekaan Tanah Melayu telah ditadbir oleh British. Tanah Melayu juga telah diduduki oleh Jepun selama 4 tahun dari tahun 1941 hingga 1945. Sebelum mencapai kemerdekaan Tanah Melayu diisytiharkan darurau selama 10 tahun disebabkan serangan Parti Komunis Malaya. Pelbagai usaha telah dilakukan untuk mencapai kemerdekaaan di Tanah Melayu. Bermula dari tahun 1951 hingga Tanah Melayu mencapai kemerdekaan.

     Antara langkah-langkah yang dilakukan ialah dengan mengwujudkan Sistem Ahli 1951. Sistem ahli 1951 merupakan usaha penting dalam mewujudkan perpaduan. Tokoh-tokoh yang menganggotai Sistem Ahli 1951 terdiri daripada semua kaum. Oleh itu, wujud kerjasama antara kaum dalam menjalankan tugas-tugas kerajaan pada peringkat tertinggi. Ahli-ahli Sistem Ahli mestilah berwarganegara Tanah Melayu dan menjalankan tugas-tugas bertaraf menteri. Antara ahli-ahli Sistem Ahli ialah Dato’ Onn b. Ja’afar,E.E.C. Thuraisingam,Tengku Yaakob Ibni Sultan Abdul Samad dan Mahmud b. Mat. Antara faedah Sistem Ahli 1951 ialah semangat kerjasama dapat diwujudkan antara kaum melalui pentadbiran bersama. Ini dapat menyedarkan rakyat bahawa perpaduan dapat dicapai melalui kerjasama dan sikap bertolak ansur.

     Langkah seterusnya ialah dengan perkembangan parti politik dan perjuangan kemerdekaan. Parti-parti politik  terus berkembang di Tanah Melayu. Matlamat parti-parti politik berbeza antara satu sama lain. Ada parti politik yang memfokuskan perjuangan mereka untuk memelihara kepentingan kaum masing-masing dan ada juga untuk memperjuangkan kemerdekaan Tanah Melayu. Antara parti yang diwujudkan ialah parti yang berbentuk radikal seperti PKM,AWAS,API dan PKMM. Parti berbentuk keislaman adalah PAS dan Hizbul Muslimin. Parti bukan bersifat perkauman IMP(Parti Kemerdekaan Tanah Melayu) dan Parti Negara. Akhir sekali ialah Parti Perikatan yang dianggotai oleh UMNO,MCA dan MIC.

     Langkah seterusnya ialah dengan mengadakan pilihan raya. Perkembangan kegiatan politik dan tuntuan daripada pelbagai parti telah menyebabkan kerajaan British membuat keputusan untuk mengadakan pilihan raya. Kerajaan British membuat keputusan ini kerana memerlukan kerjasama dan pertolongan rakyat Tanah Melayu bagi menghapuskan ancaman komunis. Selain itu, kerajaan British mahu menggunakan pilihan raya unruk menguji sama ada wujud perpaduan atau tidak perpaduan kaum di negara ini. Kerajaan British berjanji kemerdekaan hanya akan diberikan sekiranya rakyat bersatu padu. Pada peringkat permulaan, diperkenalkan pilihan raya peringkat tempatan pada tahun 1951 bagi: Majlis Bandaran George Town,Johor Bahru,Ipoh,Melaka,Seremban dan Kuala Lumpur. Pilihan Raya umum pertama bagi Majlis Undangan Perseketuaan diadakan pada tahun 1955.

     Kemudian dengan penubuhan Parti Perikatan. Bagi menghadapi pilihan raya Majlis Pebandaran Kuala Lumpur pada 1952 MCA dan UMNO berpakat untuk berkerjasama secara sementara dalam pilihan raya tersebut. Menurut persetujuan,UMNO tidak akan bertanding dikawasan MCA dan MCA tidak akan bertanding dikawasan UMNO. Kedua-dua pihak akan saling membantu di kawasan masing-masing. Strategi ini mendatang kejayaan kepada UMNO dan MCA. Kedua-dua parti mendapat undi majority. Pakatan UMNO-MCA dipraktikkan dalam Pilihan Raya Majlis Bandaran Johor Bahru dan Melaka. 

     Dengan kejayaan ini, Tunku Abdul Rahman telah berunding dengan Tan Cheng Lock untuk meneruskan kerjasama Parti Perikatan ke peringkat kebangsaan. Pada Februari 1953,pemimpin UMNO-MCA telah bermesyuarat di Kelab Pelombong-pelombong Bijih Timah Selangor di Kuala Lumpur. Dalam mesyuarat itu,keputusan telah dicapai untuk menubuhkan Parti Perikatan UMNO-MCA untuk berjuang dalam pilihan raya umum pertama yang akan diadakan pada 1955 di Tanah Melayu. Pada tahun 1953,terdapat dua kumpulan yang mengemukan tuntutan kemerdekaan kepada kerajaan British. Kumpulan pertama diketuai oleh Dato’ Onn b. Ja’afar. Pada April 1953,Dato’ Onn telah menganjurkan satu Perundingan Kebangsaan di Kuala Lumpur. Perkara-perkara yang dipersetujui meminta British mengadakan pilihan raya umum pada tahun 1956 dan mahu sebahagian daripada anggota Majlis Undangan  Persekutuan yang baru terdiri daripada wakil rakyat. Parti Perikatan telah menganjurkan satu Konvensyen Kebangsaan. 

     Hasil Konvensyen tersebut, dua tuntutan dibuat, iaitu pilihan raya diadakan pada tahun 1954 dan menuuntuk supaya 60 peratus ahli Majlis Undangan Persekutuan terdiri daripada wakil yang dipilih melalui pilihan raya. Kedua-dua pihak telah merujuk kepada Majlis Raja-raja untuk membuat keputusan muktamad. Raja-raja memutuskan supaya pilihan raya umum diadakan pada tahun 1955 dan separuh daripada anggota Majlis Undangan Persekutuan terdiri daripada wakil rakyat. Parti Perikatan tidak puas hati dengan cadangan Majlis Raja-raja dan menghantar rombongan yang diketuai oleh Tunku Abdul Rahman untuk membantah tetapi ditolak oleh kerajaan British. Kesannya kira-kira 1000 orang ahli UMNO dan MCA meletakkan jawatan dalam kerajaan. Pentadbiran British terpaksa tunduk kepada tuntutan Parti Perikatan kerana British sangat memerlukan perpaduan rakyat untuk menentang komunis.

SEJARAH KEMERDEKAAN NEGARA

SEJARAH KE KEMERDEKAAN NEGARA

      Pada tahun 1785, Syarikat Hindia Timur  telah mendapatkan persetujuan daripada Sultan Kedah di mana pihak Syarikat dibenarkan untuk menduduki Pulau Pinang dengan syarat mereka membayar sewa tahunan dan membantu menentang musuh-musuh Sultan terutamanya pihak Siam di utara dan pihak Bugis di Selangor. Kapten Francis Light telah dilantik Pesuruhjaya di Pulau Pinang apabila Syarikat Hindia Timur mengambil alih pulau itu secara rasmi pada 11 Ogos 1786. Dengan ini bermula penjajahan British di Tanah Melayu. 

     Pulau Pinang telah dijadikan sebagai jajahan takluk Benggala dan berada di bawah penguasaan Gabenor di Kalkatta. Tidak lama kemudian, Pulau Pinang telah menjadi sebuah pertempatan yang sibuk apabila pedagang-pedagang China dan India melihat kelebihannya untuk berhijrah ke sini kerana ia merupakan sebuah pelabuhan bebas dan tidak mengenakan cukai yang tinggi. Jumlah penduduknya meningkat dari 1,000 orang pada tahun 1788 kepada 12,000 orang pada tahun 1804 waktu mana orang Melayu merupakan jumlah penduduk yang paling ramai diikuti dengan orang India dan orang China.

     Pada 15 Ogos 1795, angkatan Inggeris telah tiba di Melaka dan mengambil alih kuasa dari tangan Gabenor Belanda, Abrahamus Couperus. Walaupun berlaku tentangan terhadap penyerahan Melaka kepada Inggeris, ianya tidak mengakibatkan sebarang pergeseran di antara mereka. Melaka terus ditadbir oleh pegawai Belanda di bawah pengawasan seorang Residen Inggeris.

     Pada tahun 1826, Pulau Pinang termasuk Seberang Perai, Melaka dan Singapura telah digabungkan untuk membentuk Negeri-negeri Selat. Pulau Pinang, yang merupakan penempatan terawal Inggeris telah dijadikan sebagai pusat pentadbiran. Lama kelamaan, kepentingan Melaka semakin luput manakala Pulau Pinang pula semakin membangun. Namun begitu, kemajuan di Singapura juga telah meningkat dari segi jumlah penduduk dan perdagangan, lantas pusat pentadbiran dipindahkan ke Singapura pada tahun 1832. Negeri-negeri Selat berada di bawah penguasaan Gabenor Jeneral di Kalkatta. Walau bagaimanapun, pada tahun 1867, Negeri-negeri Selat diasingkan dari penguasaan Inggeris di India dan telah dijadikan sebuah Koloni Diraja secara langsung di bawah penguasaan Pejabat Tanah Jajahan di London.

     Pada 13 Disember 1941, tentera Jepun telah berada di Kedah dan memulakan kemaraan mereka ke Singapura. Tentera Jepun mendarat di Singapura pada 8 Februari dan Singapura menyerah kalah kepada Jepun pada tanggal 15 Februari 1942. Sabah jatuh ke tangan Jepun pada 19 Januari 1942 sementara Sarawak pula pada 1 April 1942. Pihak Jepun menubuhkan pentadbiran tenteranya di Malaya, yang bertahan selama 42 bulan. Penjajahan Jepun telah membawa penderitaan kepada kebanyakan penduduk. Penjajahan ini tamat apabila pihak Jepun menyerah kalah pada bulan Ogos 1945.

     Di Tanah Melayu, penyerahan kuasa secara rasmi oleh Jepun kepada Inggeris dibuat di Victoria Institution, Kuala Lumpur pada 22 Februari 1946. Inggeris telah memperkenalkan Malayan Union yang memberikan hak sama rata khususnya dalam isu kerakyatan kepada semua penduduk tanpa mengira keturunan dan kesetiaan mereka terhadap negara. Malayan Union ternyata mendatangkan kerugian dan meminggirkan hak kaum Melayu dan bumiputera sebagai penduduk asal negara ini serta menjejaskan institusi dan fungsi Raja-Raja Melayu. Oleh itu, cadangan Inggeris memperkenalkan Malayan Union mendapat tentangan hebat seluruh orang Melayu termasuk Majlis Raja-Raja. Datuk Onn telah mengumpulkan lebih 200 perwakilan Melayu dalam Kongres Melayu Seluruh Tanah Melayu pada 1 - 4 Mac 1946 di Kelab Sultan Sulaiman, Kuala Lumpur. Sebuah jawatankuasa yang dianggotai oleh tokoh-tokoh seperti Dato Onn Jaafar, Dato Panglima Bukit Gantang, Dato Nik Ahmad Kamil, Dato Hamzah Abdullah dan En. Zainal Abidin (Za’ba) ditubuhkan. 

     Kongres bersetuju dengan cadangan untuk menubuhkan sebuah pertubuhan yang dinamakan United Malays National Organisation (UMNO) atau Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (PEKEMBAR) yang akan dibentangkan dalam kongres akan datang. Dalam Kongres Melayu Seluruh Tanah Melayu Ke-3 di Johor Bharu Dato’ Onn Jaafar mengumumkan penubuhan UMNO pada 11 Mei 1946. penubuhan ini bertujuan untuk memperjuangkan sebuah negara Malaya merdeka dan berdaulat, memajukan dan memelihara kepentingan orang Melayu dan rakyat Malaya  dan memelihara dan mempertahankan agama dan adat resam Melayu serta kedudukan institusi Raja-Raja Melayu.

     Penentangan mereka berjaya mengubah Malayan Union kepada Perjanjian Persekutuan yang ditandatangani oleh Raja-Raja pada 21 Januari 1948 yang mengembalikan Tanah Melayu ke pangkuan orang Melayu; kedaulatan raja-raja, hak keistimewaan dan hak kewarganegaraan. Perjuangan orang Melayu berjaya membentuk Persekutuan Tanah Melayu yang mengandungi 9 buah negeri Melayu iaitu Selangor, Perak, Kedah, Perlis, Negeri Sembilan, Johor, Pahang, Terengganu, Kelantan, dan Negeri-Negeri Selat iaitu Pulau Pinang dan Melaka. Ia diketuai oleh Pesuruhjaya Tinggi British yang mempunyai kuasa eksekutif dan dibantu serta dinasihati oleh Majlis Mesyuarat Kerja Persekutuan dan Majlis Mesyuarat Undangan Persekutuan.

     Kedudukan Majlis Raja-Raja berjaya diletakkan pada tempat yang lebih baik yang antara lain berfungsi menasihatkan Pesuruhjaya Tinggi mengenai dasar-dasar yang akan dilaksanakan di Persekutuan Tanah Melayu. Jawatan Residen diganti oleh seorang Menteri Besar. Sementara syarat-syarat kerakyatan diperketatkan melalui kuatkuasa undang-undang dan naturalisasi secara permohonan.
Pembubaran Kesatuan Malaya pada tahun 1948 telah memaksa pihak British untuk membuka jalan bagi kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu. Akibat daripada dua tekanan utama yang terdiri daripada peristiwa Darurat dan juga perkembangan pergerakan nasionalis Melayu iaitu UMNO, pihak British memperkenalkan sistem pilihanraya pada tahun 1951 di peringkat tempatan. 

     Masalah dalam mendapatkan kerjasama politik daripada kumpulan etnik utama di negara ini dalam memperjuangkan kemerdekaan berjaya diatasi dengan pembentukan pakatan di antara UMNO dan Persatuan Cina Malaya (Malayan Chinese Association-MCA) dan kemudiannya disertai oleh Kongres India Malaya (Malayan Indian Congress-MIC). Ketika pilihanraya persekutuan yang pertama diadakan pada tahun 1955, pakatan UMNO-MCA-MIC yang diketuai oleh Tunku Abdul Rahman telah memperolehi kemenangan yang besar dengan memenangi 51 daripada 52 kerusi yang dipertandingkan. Tunku Abdul Rahman telah dilantik sebagai Ketua Menteri pertama Persekutuan Malaya. Pakatan tersebut telah berjaya memaksa British untuk melepaskan kuasa pemerintahan mereka dan pada 31 Ogos tahun 1957, Persekutuan Malaya telah mencapai kemerdekaannya.

     TANGGAL 31 OGOS diabadikan saban tahun tarikh penuh bersejarah bagi seluruh rakyat Malaysia sempena sambutan ulang tahun kemerdekaan negara. Namun, slogan laungan merdeka dan cuti umum tidak membawa apa-apa kesan jika rakyat tidak menghayati dengan enuh kesedaran dan kesyukuran nilai kemerdekaan yang sebenarnya.

     Penghayatan kemerdekaan bukan sekadar melaung-laungkan perkataan merdeka. Ia merupakan penghayatan dan pemahaman maksud serta kepentingan mempertahankan kemerdekaan yang dikecapi.

   Mungkin ramai yang tidak mengetahui erti kemerdekaan yang sebenar. Erti kemerdekaan bukan sahaja bebas daripada cengkaman penjajah semata-mata, malah kebebasan minda daripada terpengaruh dengan anasir-anasir luar yang mahu melihat berlakunya perpecahan dalam kalangan rakyat berbilang kaum di Malaysia.

     Kemerdekaan telah mengangkat maruah dan kedaulatan negara. Ia adalah sesuatu yang tidak boleh dijual beli. Rakyat Malaysia yang cintakan negara wajar memelihara nama baik negara di mana sahaja mereka berada. Dari sudut keselamatan, maruah dan kedaulatan negara bukan sahaja dipikul oleh anggota keselamatan tetapi turut dipikul bersama oleh semua rakyat.

PENUBUHAN PARTI PERIKATAN

PERIKATAN

     Penubuhan parti politik di negara kita sebenarnya bermula pada 1940 apabila kesedaran politik mula melonjak hasil pengenalan Malayan Union  oleh Inggeris di negara ini. Penubuhan UMNO , MCA dan MIC pada awalnya bermaksud untuk membela masyarakat atau kaum masing-masing dalam bidang politik, ekonomi dan sosial. Perpaduan kaum mula dibentuk apabila Parti Perikatan mula ditubuhkan hasil gabungan UMNO,MCA dan MIC yang merapatkan hubungan antara orang Melayu, Cina dan India dalam bidang politik dalam usaha memuju kerjasama kaum ke arah mencapai kemerdekaan. 

     Setelah menyedari kesusahan yang harus dilalui untuk mendapatkan kebebasan, pemimpin Melayu kemudian membawa masuk masyarakat bukan Melayu untuk berjuang bersama-sama. Ini adalah bertujuan agar semua kaum dapat mengetahui kepentingan kebebasan dan kesusahan yang perlu dilalui untuk mendapatkannya. Dengan kebijaksanaan dan matlamat yang menekankan objektif jarak jauh, arena politik tempatan harus ditubuhkan dengan segera.

     Kaum Melayu menyedari bahawa mereka memerlukan sebuah parti politik sebagai jentera untuk mengatasi sengsara mereka dan dengan ini tertubuhlah UMNO pada 11 Mei 1946. Kaum lain juga berpendapat sedemikian. Hasilnya, sebuah parti perikatan gabungan UMNO dan Persatuan Cina Malaysia (MCA) yang diterajui oleh Tunku and Tun Tan Cheng Lock ditubuhkan. Pertubuhan memulakan ujian pertama pada tahun 1952 ketika Pilihanraya Majlis Bandaraya Kuala Lumpur di mana Parti Perikatan ini mencapai kemenangan yang menyakinkan.

     Konsep penggabungan ini menghasilkan kejayaan yang menakjubkan dan ini menarik Kongres India Se-Malaysia (MIC) untuk memasuki perikatan ini. Perikatan ini kemudiannya bertanding dalam Pilihanraya Pertama pada 27 Julai 1955 dan memenangi 51 kerusi daripada 52 kerusi yang dipertandingkan. Perikatan tersebut diberikan keutamaan untuk menubuhkan kerajaan pertama di bawah pimpinan Tunku Abdul Rahman sebagai Perdana Menteri pertama. Beliau kemudian menubuhkan Kabinet Menteri yang dilantik daripada pelbagai kaum di Malaysia. Perikatan ini merupakan percubaan yang berani yang diilhami oleh Tunku, Tun Tan Cheng Lock dan Tun Sambanthan.

UMNO

     Satu himpunan besar-besaran yang dikenali sebagai Kongres Melayu Se-Malaya pertama telah diatur oleh Persatuan Melayu Selangor di Kelab Sultan Sulaiman, Kampung Baharu, Kuala Lumpur pada 1 hingga 4 Mac 1946 dan seramai 41 Pertubuhan-pertubuhan Melayu telah menghantar wakil masing-masing.

     Dato’ Onn bin Jaafar dari Persatuan Melayu Johor telah dipilih sebagai Pengerusi Kongres. Hampir semua wakil pertubuhan telah berucap termasuk dua orang wakil kanak-kanak.

Tiga usul telah dululuskan oleh Kongres seperti berikut:

1. Menubuhkan Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu

2. Membantah pertubuhan Malayan Union

3. Mengadakan Derma Pelajaran Kebangsaan Melayu

     Satu jawatankuasa yang terdiri dari Dato’ Onn Jaafar, Dato’ Panglima Bukit Gantang, Dato’ Nik Ahmad Kamil, Dato’ Hamzah Abdullah dan Encik Zainal Abidin Ahmad (Zaaba) telah dipilih untuk menyediakan draf Piagam atau Perlembagaan UMNO untuk dibentangkan dan diterima oleh Kongres Melayu Se-Malaya kelak.

     Walaupun ada bangkangan yang hebat dari kaum Melayu, Kerajaan British tetap meneruskan rancangan mereka dan pada 1 April 1946 mengwujudkan Malayan Union. Orang-orang Melayu dan pertubuhan-pertubuhan Melayu terus membangkang dan tidak memberi sebarang sokongan terhadap Malayan Union. Pada 11 Mei 1946 di Istana Besar Johor Bahru.

     Kongres Melayu Se-Malaya ketiga dan perhimpunan agung pertama Pertubuhan Melayu Kebangsaan Melayu Bersatu atau PEKEMBAR (UMNO) telah berlangsung dan Piagam atau Perlembagaan (UMNO) telah diterima dan diluluskan oleh para peserta dan UMNO pun lahirlah secara rasmi.

MIC

     Kongres India Se-Malaysia adalah sebuah parti minoriti India yang ditubuhkan pada Ogos 1946 oleh John A. Thivy dan Janaky Athi Nahappan.

     MIC ditubuhkan selepas satu persidangan diadakan di Dewan Orang Ramai Chettiar, Jalan Ipoh, Kuala Lumpur. Pada awalnya, ia hanya menjadi tarikan kepada masyarakat kelas pertengahan terutama dengan personaliti presiden pertamanya John A. Thivy yang berlatar belakangkan pengamal undang-undang.

     Parti MIC pernah dipimpin oleh barisan kepimpinan pelbagai latar belakang termasuklah peguam, kerani, ahli perniagaan, guru, dan arkitek. Sumbangan setiap kepimpinan berbeza-beza mengikut keperluan persekitaran semasa ketika itu. Seiring dengan perkembangan tersebut, pencapaian parti MIC juga berubah.

     Jika pada awalnya, kebajikan masyarakat India diberi tumpuan terutama mereka yang datang berhijrah ke Tanah Melayu, selepas itu, usaha untuk memperbaiki taraf hidup mereka dilakukan. Ini termasuklah usaha mengurangkan kadar kemiskinan, pekerjaan, perumahan, kesihatan, pendidikan dan hak milik saham serta latihan kemahiran.

MCA

     Pada 27 February 1949, bersama-sama dengan pemimpin-pemimpin Cina yang lain seperti Tun Leong Yew Koh dan Kolonel H.S Lee, Tan mengasaskan Persatuan Cina Tanah Melayu  (MCA) dan menjadi presidennya yang pertama. Matlamat utama untuk membentuk MCA adalah untuk:

·         menyatukan orang-orang Cina di Tanah Melayu;

·         melindungi hak-hak dan kepentingan orang-orang Cina;

·         bekerjasama dengan kerajaan untuk menentang komunisme  dan

·         bekerjasama dengan bangsa-bangsa lain untuk memperoleh kemerdekaan untuk Tanah Melayu.

     Sebagai Presiden MCA, Tan mengetuai kempen-kempen di seluruh Tanah Melayu. Kempen-kempen itu menarik hampir 200,000 ahli dan cawangan-cawangan MCA ditubuhkan. Bilangan ahli dan cawangan MCA semakin bertambah. Tan, selaku ketua MCA, menyokong gagasan Dato’ Oon Jaafar untuk membentuk Parti Kemerdekaan Malaya  (IMP). IMP dibentuk pada 26 September 1951 di Kuala Lumpur  dengan kerjasama berbagai-bagai bangsa. Bagaimanapun dalam tempoh tiga tahun, hubungan antara MCA dan IMP menjadi tegang, disebabkan apa yang dikatakan ketakbekerjasamaan Dato' Onn terhadap persoalan kewarganegaraan.

     Pada tahun 1952, Akta Kewarganegaraan diluluskan yang mengenakan sekatan terhadap orang-orang bukan Melayu. Dato' Onn mengemukakan Akta Imigeresen 1952, 1953 dan Akta Perniagaan 1953 yang menjejaskan ahli-ahli Cina dalam IMP. Pemusuhan antara Tan dan Dato' Onn bermula ketika Tan menyokong cadangan H.S. Lee untuk bekerjasama dengan UMNO dalam Pilihan Raya Kuala Lumpur pada Februari 1952. Dato' Onn terang-terang mengkritik tindakan-tindakan politik orang Cina dan ini menyebabkan Tan dan MCA menyokong UMNO yang diketuai oleh Tunku Abdul Rahman.

     Tan membawa MCA ke Konvensyen Kebangsaan yang ditajai oleh UMNO pada 23 Ogos 1953, dan sebuah perjanjian kerjasama dimeterai antara UMNO dan MCA dengan persefahaman untuk mencapai kemerdekaan melalui cara yang aman. Pembentukan Parti perikatan  antara MCA, UMNO, dan MIC  mencepatkan proses kemerdekaan ketika Parti Perikatan memenangi 51 daripada 52 kerusi dalam Pilihan Raya Persekutuan  pada tahun 1955. Cita-cita Tan untuk memperoleh taraf kewarganegaraan untuk orang-orang Cina di Tanah Melayu dicapai ketika UMNO menerima cadangan itu dan memasukkannya dalam memorandum Parti Perikatan kepada Suruhanjaya Reid yang ditugasi untuk menulis Perlembagaan Persekutuan.

MENELUSURI JEJAK KEMERDEKAAN

MENELUSURI JEJAK KEMERDEKAAN

contoh gambar Kongres Pertama UMNO

contoh gambar rombongan kemerdekaan ke London

     Menyorot kembali sejarah kemerdekaan negara. Kongres Melayu pertama yang diadakan pada 1 hingga 4 Mac 1946 telah menubuhkan Pertubuhan Kebangsaan Melayu Kebangsaan (UMNO). Usaha ini memantapkan perjuangan dan pembentukan negara dengan bangsa yang berdaulat. Walaupun Tanah Melayu diisytiharkan darurat pada 1948 akibat pemberontakan komunis, namun ia sedikit pun tidak mematahkan semangat para pejuang kemerdekaan tanah air tercinta. Pada tahun 1945, Tunku mengetuai sekumpulan perwakilan ke London untuk memperoleh kemerdekaan Malaya. Walaupun percubaan sulung itu tidak berjaya, kemerdekaan akhirnya tercapai setelah melalui peristiwa seperti kronologi berikut:

KRONOLOGI DALAM MENCAPAI KEMERDEKAAN NEGARA

27 JULAI 1955

Pilihan Raya Persekutuan pertama diadakan. (UMNO telah mengadakan kerjasama dengan MCA (yang ditubuhkan pada 27 Februari 1949) dan MIC (ditubuhkan pada Ogos 1946) membentuk Parti Perikatan untuk menghadapi Pilihan Raya tersebut.

10 OGOS 1955

Tunku Abdul Rahman membentuk Kabinet Pertama yang dianggotai oleh 6 wakil Melayu,  wakil Cina dan 2 wakil India.

18 JANUARI - 6 FEBRUARI 1956

Tunku Abdul Rahman mengetuai rombongan merundingkan kemerdekaan Pesekutuan Tanah Melayu di London.

8 FEBRUARI 1956

Perjanjian Merdeka telah dimeterai dengan menetapkan tarikh 31 Ogos 1957 sebagai tarikh kemerdekan Persekutuan Tanah Melayu.

20 FEBRUARI 1956

Tunku Abdul Rahman telah membuat Pengisytiharan Kemerdekaan di Padang Pahlawan, Bandar Hilir, Melaka.

21 MAC 1956

Suruhanjaya Perlembagaan Reid, sebuah suruhanjaya bebas telah dibentuk untuk mengkaji dan menggubal Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu.

28 - 29 DISEMBER 1956

Tunku Abdul Rahman dicabar supaya menyelesaikan isu pemberontakan komunis. Lalu, Rundingan Bidang diadakan pada 28-29 Disember 1956 bersama Chiu Peng. Setiausaha Agung Parti Komunis Malaya (PKM).

30 OGOS 1957

Detik 12.00 tengah malam , bendera Union Jack diturunkan di hadapan Bangunan Sultan Abdul Samad dan diganti dengan bendera Persekutuan Tanah Melayu tanda negara mencapai kemerdekaan.

31 OGOS 1957

Pengisytiharan kemerdekaan oleh Tunku Abdul Rahman di Stadium Merdeka, Kuala Lumpur.


RUMUSAN

Tanah melayu akhirnya berjaya memperoleh kemerdekaan pada 31 ogos 1957 setelah dijajah oleh kuasa-kuasa asing selama 446 tahun. kemerdekaan bererti tamatnya tempoh penjajahan di tanah melayu dan asing. Kemerdekaan yang diperolehi adalah melalui proses perundingan dengan pihak Inggeris. Orang Melayu pula telah menunjukkan tolak ansurnya yang paling maksimum sehingga mengorbankan hak ketuanan mereka di bumi sendiri. Walau bagaimanapun, orang Melayu telah tidak dapat menahankan konsepius soli yang ditentang mereka sejeak pertubuhan Malayan Union lagi. Dari tempoh 31 Ogos 1957 sehingga 31 Ogos 1958 kaum-kaum bukan Melayu telah diberikan pengecualian perlunya mengetahui bahasa Melayu atau bahasa Inggeris. Ini merupakan satu kelonggaran yang istimewa untuk tempoh satu tahun. Ia bolehlah dianggap sebagai satu hadiah atau pengecualian yang istimewa kepada kaum bukan Melayu. Dalam tempoh setahun ini jugalah MCA telah menjalankan kempen berhabis-habisan hingga lebih daripada 800,000 orang bukan Melayu telah menjadi rakyat Persekutuan Tanah Melayu secara automatik.    

PENGAJARAN & KESIMPULAN

PENGAJARAN

Sebagai warganegara yang cinta akan tanah air, kita seharusnya mempertahankan negara daripada penjajahan barat supaya negara berada dalam keadaan yang aman dan damai tanpa pertumpahan darah. Selain itu, sebagai golongan muda iaitu pencorak masa depan negara, kita perlulah menanamkan semangat patriotik dalam diri supaya dapat mempertahankan hak negara daripada diceroboh negara asing. Seterusnya, sebagai masyarakat yang prihatin terhadap negara, kita perlu berusaha sedaya upaya bagi mencipta nama negara di persada antarabangsa dan dipandang tinggi oleh masyarakat dunia.

KESIMPULAN

Antara perkara penting yang dapat diambil dan dijadikan teladan serta dihayati di akhir perjuangan kemerdekaan ini adalah wujudnya persefahaman di antara tiga kaum terbesar iaitu Melayu, Cina dan India. Persefahaman ini telah menjadi resepi utama perpaduan dalam kalangan penduduk di Malaysia. Semoga persefahaman ini akan berkekalan dan perpaduan terus mekar bagi menjamin keamanan dan kesejahteraan Malaysia.

SUMBER RUJUKAN

RUJUKAN

• Buku Rujukan Pengajian Malaysia Edisi Kelima, Terbitan Oxford Fajar Sdn.Bhd (2014)
• Internet, Proses Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu
• Orang Sumber, Pn. Asmah Binti Mohd Subari @ Sarman, Pensyarah Politeknik Tuanku Sultanah Bahiyah (PTSB)
• Surat Khabar Harian Metro, 31 Ogos 2015